Dyscalculie

Wat is dat nou precies?

Dyscalculie, wat is dat nou precies? Het is een Grieks-Latijns woord. ‘Dys’ komt uit het Grieks en betekent ‘slecht’. ‘Calculie’ komt uit het Latijn en betekent ‘rekenen’. Dyscalculie betekent dus eigenlijk ‘slecht in rekenen’.

De afgelopen jaren zijn er veel onderzoeken geweest naar minder goed kunnen rekenen. Daaruit is vooral naar voren gekomen dat wanneer je dyscalculie hebt, je iets in de hersenen mist, of iets in je hersenen niet helemaal goed verbonden is.

Maar wat wordt hier nou eigenlijk mee bedoeld?

De hersenen zijn eigenlijk als een groot wegennet. Wanneer wegen vaak gebruikt worden, zorgen we ervoor dat deze groter worden. Zo kun je er meer, sneller en gemakkelijker op rijden. Dit gaat ook zo in de hersenen.

De wegen in je hersenen worden wanneer je een baby bent al aangelegd. Naarmate je meer met iets in aanraking komt en oefent, worden deze wegen vergroot en steeds beter gemaakt, zodat je er sneller en makkelijker op kan rijden. Wanneer je dyscalculie hebt is de ‘weg van het rekenen’ hobbelig, smal, moeilijk begaanbaar of zelfs op sommige stukken helemaal niet aanwezig.

Dit zorgt ervoor dat het verwerken van getallen voor jou moeilijker is.

Dat is natuurlijk erg vervelend, omdat rekenvaardigheden in het dagelijkse leven een grote rol spelen. Je hebt rekenen bijvoorbeeld nodig in de winkel om te kunnen betalen, of bij het spelen om te weten hoe lang je nog de tijd hebt voor je gaat eten. Je moet eigenlijk de hele tijd gebruik maken van je rekenweg, van je vermogen om met getallen te kunnen werken, terwijl dit juist voor jou zo onwijs moeilijk gaat.

Het aanleggen en verbeteren van die ‘rekenwegen’ in je hersenen kan door veel oefenen en het leren van trucjes die bij jou passen.